از رفتارهای فرزندم مستاصل شدم و نمی‌دانم چه باید بکنم؟ اصلاً چرا چنین رفتارهای انجام میدهد؟ آیا همه کودکان اینگونه هستند یا فقط فرزند من رفتارهای ناخوشایندی دارد؟ اگر این سوالات برای شما هم مطرح است باید بدانید که مراحل رشدی کودک در رفتار او تعیین کننده است.
کودکان در مراحل رشد، فرایندهای شناختی، عاطفی و رفتاری سنین خود را دارند که با بزرگتر شدنشان مسائل و دیدگاهها را بهتر درک می کنند و توانایی آنها گسترش می‌یابد. بعنوان مثال در سنین ۱/۵ – ۲ سالگی کلمه “نه” را زیاد می شنوید که نشاندهنده شکوفایی اراده آنهاست. که به دنبال خواسته های خود هستند. عدم شناخت والدین از فرایند رشد سنین مختلف موجب برداشتهای غلط از رفتار کودک می شود.
علت بدرفتاری کودکان
مسائل و مشکلات کودکان دامنه وسیعی را در بر میگیرد. بسته به موقعیت و بافت خانوادگی و نوع تعاملاتی که با او دارید متفاوت است. در بسیاری مواردمشکلات و بدرفتاری کودکان از مسائل شایع آنهاست. البته بعضی اوقات بدلیل اختلالات رفتاری است که باید بررسی دقیقی در مورد آنها انجام شود.
بی توجهی به کودک:
بدلیل توجه نکردن به کارهای مثبت و بازگو کردن رفتارهای منفی آنها برای دیگران، کودک به مرور می آموزد با رفتارهای منفی بهتر می تواند جلب توجه کند. بهتر است توجه مثبت به فرزند خود داشته باشید تا او با کارهای منفی نخواهد آنرا به دست آورد. توجه و تحسین کارهای مثبت کودک، او را از انجام کارهای منفی دور می کند. تغییرات کوچک او را مورد تحسین قرار دهید. تا متوجه شود که شما به کارهای مثبت او علاقه دارید.
ترس در کودک:
ترس، هراس و اضطراب کودک که به شکل بدرفتاری ظاهر می شود.
به صحبتهای آنها گوش دهید و از نگرانی آنها بکاهید و روشهای برطرف کردن ترس و هراس را به آنها بیاموزید و یا از متخصص کمک بگیرید.
بی تجربگی والدین:
والدین آگاه سعی می کنند نیازهای رشدی هر مرحله را تشخیص دهند و درباره آنها به کودک آموزشهای لازم را بدهند. بعنوان مثال با ورود کودک به مدرسه ممکن است در ارتباط برقرار کردن با دیگران مشکلاتی داشته باشد. با صبر و حوصله و برطرف کردن موانع، او را در این مسئله یاری کنید.
خشم و پرخاشگری:
باید به کودک اجازه داد تا احساساتش را بیان کند. در عین حال با او تمرین کنید تا نحوه صحیح بروز احساسات خود را یاد بگیرند یعنی مهارت کنترل خشم را در خود و کودک تقویت کنید.
انتظارات نامتناسب:
بدلیل عدم بلوغ جسمانی شما شاهد دستپاچگی و ناشیگری کودک هستید، سطح انتظارتان را با توجه به شرایط جسمانی کودک تعدیل کنید و موقعیت او را در نظر بگیرد تا با انتظارات بیجا باعث بد رفتاری او نشوید. بازیها و فعالیتهایی که در جهت بهبود آنهاست، انجام دهید. بعنوان مثال بازی دارت ،دقت و توجه کودک و هماهنگی حرکتی چشم و دست را افزایش میدهد.
کودک به دلیل نابلدی، احساس و رفتار خود را به شکل نادرستی بیان میکند. زمینه بیان احساسات او را فراهم کنید. از طریق آموزش حل مسئله و دادن مسئولیت مناسب سنش، شایستگی او را تقویت و افزایش دهید.
بدرفتاری کودکان,نحوه برخورد با بدرفتاری کودک,علت بدرفتاری کودکان
کودکان همه با هم فرق دارند و پدر یا مادر بایستی باهرکدام شیوه خاصی را بکار برند
تعیین حدود رفتاری
کودکان حدودی لازم دارند. آنها به مقررات (ضوابطی) که مستلزم سلامتی آنها باشد نیاز دارند تا در محدوده این ضوابط حق انتخاب و احساس مسؤلیت داشته، موفقیت را تجربه نمایند.
این حدود بایستی روشن، پا برجا و بدون دگرگونی باشد. دگرگونگی این حدود باعث می شود که کودکان مطمئن نباشند که چه کاری را میتوانند و چه کاری را نمی توانند انجام دهند.
مقرراتی را که تعیین می کنید ساده و برای همه باشد و دلیل وجودی این مقررات را هم بیان کنید. بدانید که چرا یک محدودیت خاصی را قائل می شوید و منطقی بودن آنها را رعایت نمائید. دائما به فرزندان خود این مقررات و حد و حدود را یادآوری کنید.
نتیجه عدم رعایت این مقررات باید:
-اسرع وقت باشد
– کوتاه و سریع باشد وگرنه اثر خود را از دست می دهد.
– با مسئله اصلی ربط داشته باشد.
– همیشه بارعایت احترام و سلامتی کودک باشد.
– جدی ولی منصف باشید.
شما از راه های زیر می توانید به کودکان یاری نمائید:
– سخن آنان را گوش داده و راه گفتگو را همواره باز نگهدارید.
– احساسات انان را درک کنید.
– همیشه بر مقررات و حدود خود پابرجا باشید.
– توجه داشته باشید که انتظارات شما واقع بینانه باشد.
– وقت و توجه خود را برای آنان صرف کنید.
– آنان را تشویق کنید تا مسائل خودشان را خود حل کنند.
– از رفتار پسندیده آنان تمجید کنید.
یادتان باشد
کودکان همه با هم فرق دارند و پدر یا مادر بایستی باهرکدام شیوه خاصی را بکار برند.
همیشه ممکن است یک روش خاص نتیجه بخش نباشد! خلاقیت به خرج دهید.
شیوه پدری و مادری کردن با بالا رفتن سن فرزند، توانائیها و نیاز های او بایستی فرق کند.
